15 Haziran 2009 Pazartesi

ŞAMİL TAYYAR

Başbuğ’un rol modeli kim olacak?

Kıdemli Deniz Kurmay Albay Dursun Çiçek imzalı skandal andıç, Ergenekon sürecini yakından izleyenler için eminim sürpriz olmamıştır. Ergenekoncuların dudak büzüşünden ‘idhar’ kadrolarını harekete geçirmek isteyecekleri belliydi.

Kabul etmek lazım, bu süreçte en sıkıntılı isim, Genelkurmay Başkanı Orgeneral İlker Başbuğ’dur.

Bir tarafta çok sayıda Ergenekon sanığı, şüphelisi ve yandaşının ‘generallerini teslim etmiş adam’ sloganıyla yürüttüğü psikolojik harekat, diğer tarafta demokratik rejime sahip çıkan güçlü millet iradesi...

Kimilerinin ‘genç subaylar’ diye formüle ettiği TSK içindeki Ergenekon’un asli ve idhar kadrolarını hafife almayın. 38 kişilik cuntanın gerçekleştirdiği 27 Mayıs kanlı askeri darbenin, o süreçte harp okullarında eğitim gören genç subay adayları ve ağabeylerinin zihinlerinde yarattığı ‘Rüştü Erdelhun sendromu’ görmezlikten gelinemez.

Birçok komutanın, cuntacılara ‘yandaş’ olmazsa, Erdelhun Paşa gibi rütbeleri sökülerek cezaevine atılacağı korkusuna kapıldığı hep söylenir. Örnek olarak, 1980 öncesi siyasi iktidarın ‘orgeneraller arasında en yumuşak başlı olanı’ diyerek Genelkurmay Başkanlığı’na kerhen de olsa ‘evet’ dediği Kenan Evren gösterilir.

Kuşkusuz, böyle bir yorumun ucu, tartışmaya açıktır.

Ordudaki diğer rol model ise yeni dönemde farkına vardığımız Hilmi Özkök’tür. Ne pahasına olursa olsun, darbelere karşı çıkarak ülkeyi demokratik rejim sınırları içinde korumayı başarmaktır.

İlker Paşa, kanlı 27 Mayıs’tan hemen sonra Kara Harp Okulu’na adım atmıştır. 2002-2004 yılları arasında ise Özkök Paşa’nın 2. başkan sıfatıyla Genelkurmay karargahındaki en büyük yardımcısı olmuştur.

Bu andıçtan sonra yeni bir karar arifesinde: Ya Evren gibi olacak, ya Özkök...

Unutmamalı, Türkiye artık çok değişti. Dünya da farklı dönüyor artık. Erdelhun Paşa’ya dönme riski, Evren modelinde daha yüksek.

Üçüncü yol; hal çaresini bulup andıcın üzerine yatmak, 2010 Ağustos ayında emekli oluncaya kadar ‘ne şiş yansın ne kebap’ dercesine vaziyeti idare etmek.

Bakalım, hangi yolu seçecek? Tarih yazacaksa, yollardan biri değil tek yol, demokrasidir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder