Güzel şeyler

Biz, daha iyi, daha adil, daha özgür ve daha ahlaki bir dünya için çaba sarf edenler, iktidarlar karşısında çıtayı yüksek tutarız. Realitelerin yöneticileri hangi ölçülerde sınırlandırabileceğini biliriz, ama idealin realite ile nihayetlendirilmesine razı olmayız.
Bu yüzden siyasiler bizden hoşlanmayabilir; onlar başardıklarını düşünmek, destek almak ve elbette takdir edilmek isterler. Fakat olması gereken şu ki, ideal olanı vurgulayanlar ile reel olanı öne çıkaranlar arasındaki gerilim dünyanın güzelleşmesini sağlar.

İslam bilginlerinin geleneğine uyup "sultanın sarayından, zenginlerin sofrasından uzak" yaşayan, devlet içindeki iktidar kavgalarında taraf olmaktan kaçınmaya çalışan biri olmaya çalışan benim gibi insanlar misyonlarının gereği siyasileri ve kamu otoritelerini eleştirirler. Ama elbette eleştirmek için eleştirmek, her şeye muhalefet etmek için muhalefet edilmez. Güzel şeyleri takdir edip daha güzelleri için yüreklendirmek de lazım.

Son zamanlarda AK Parti iktidarı güzel şeylerin altına imza atıyor. Bunları ister seçim yatırımı ister devletin stratejik değişiklikleri sayın. Sonuç itibarıyla bizim yıllardan beri savunduğumuz idealler bir parça tahakkuk ediyor. Takdir edilmelidirler.

1994 yılında Erbakan Hoca'nın büyük kongrede yapacağı konuşma için benden yardım talep edilmişti. Hazırladığım konuşma metnine "RP, iktidara gelirse Kürtçe yayın yapan bir kanal açacak" diye bir cümle yazdım. Tabii ki konjonktür uygun olmadığı için bu cümle metinden çıkarıldı. Şimdi TRT, 6. kanalını buna ayırdı. Ben o gün de Türkiye'nin Kürtçe yayın yapan televizyon, radyo veya gazete ile bölünmeyeceğini biliyordum. Bunu "ileri görüşlülüğüm"den değil, temel hak ve özgürlüklerin tanımını, muhtevasını ve sınırlarını İslam'ın kaynaklarına göre belirleyen sorumlu bir insan olarak savunmuştum.

Yaklaşık bir aydır TRT 6 Kürtçe yayın yapıyor, bölgede sevinçle karşılandı; insanlar kendi dillerinde film, dizi seyrediyor, sevdikleri türkülerini, şarkılarını dinliyor ve birazcık da olsa mutlu oluyorlar. Hepsi bu! Şimdi Üniversitelerarası Kurul "Kürtçe eğitim" konusunu gündemine alıyor. Kimse merak etmesin, bununla da ülke bölünmez, sonuçta Kürtlerin tamamı çocuklarına Türkçe eğitim yaptıracaklar, hatta imkanları olsa İngilizceyi tercih edecekler. Ama Kürtçe dil meselesi bir ukdedir, çözülmelidir; temel bir haktır, tanınmalıdır; belki de bir kızamıktır, çıkarılmalıdır.

Düşünüyorum da 11 Şubat 1999'da Kürtçe klip yapacağım diyen Ahmet Kaya'yı, çatal kaşıkla ülkesinden kovalayanlar şimdi utanıyorlar mı? Eşi Gülten Kaya, "O kadar ağır bedeller ödedik ki Kürtçe yayına sevinemedim bile." diyor. Bence sevinmeli ve eşinin hatırasına daha çok saygı duymalı. Çünkü o acılar bu hakkın kullanımını sağladı. Nereden nereye? Abdullah Öcalan, Kürtçe kanal açmakla "hükümeti kanunsuz iş yapmakla" suçluyor; bu da tarihin büyük ironisi!..

Bundan yaklaşık 25 sene önce Nazım Hikmet'in mezarı ve iade-i itibarı konusu gündeme gelmişti. Ben, "Nazım'ın mezarı Türkiye'ye getirilmeli ve ona itibarı iade edilmeli. Ama bunu savunanlar, İskilipli Atıf Hoca için de iade-i itibar istemeli." demiştim de, Ergun Göze benim için "İnşallah Nazım Hikmet'le haşrolunur." diye yazmıştı. Bu çok ağır bir bedduaydı. Ben Nazım Hikmet'in ne inancını, ne düşüncesini paylaşırım. Hayatımın amacı Allah'ın Rasulü (sas) ve salihlerle haşrolunmaktır. Zaman zaman "Ergun Göze'ye hakkımı helal eder miyim?" diye kendimi yokluyorum. Ve soruyorum: "Nahak yere ülkesinden kaçmak zorunda bırakılmış Nazım için bunları isteyen bir Müslüman'a bu beddua mı reva görülür?"

Şimdi hükümet karar aldı. Nazım'ın mezarı getirilecek. İtibarı da iade edilecek. Nazım için bilmem, ama şimdi İskilipli Atıf Hoca'nın iade-i itibara ihtiyacı olmadığını düşünüyorum. O muteber mü'minlerin ve hakşinasların gönlünde yüksek bir itibara sahiptir. Allah gani gani rahmet eylesin, ne mutlu ona!

Hükümet Aleviler konusunda da açılımlar yapıyor. İnşallah sahiden üzüm yemek isteyen Alevileri tatmin edecek mahiyette açılımlar olur. Biz bunun takipçisi olacağız.

Ali Bulaç