20 Mayıs 2009 Çarşamba

ÖLÜME HAZIRLIK-Abdülkâdir Geylanî (K.S)

Saçmalıktan, kıyl u kâli bırakın. Malı zâyi etmekten sakının. Yakınlarla komşularla, dost ve ahbaplarla sebepsiz yere çokça oturmayı terkedin. Bu boş bir hevestir. O gibi yerlerde genellikle yalan, gıybet ve günah olan konuşmalar geçer Günah iki kişi arasında tamamlanır. Evinizden dışarı çıktığınızda yegâne maksadınız gerek kendiniz, gerekse âilenizİn menfaati olsun.

Her işte söze önce başlayan sen olmayasın. Bilakis sözün cevap olsun. Birisi sana bir şey sorduğunda o soruya cevâbın senin ve soruyu soranın hayrına ise cevapla, yoksa cevaplama. Müslüman kardeşine rastladığında ona "nereden geliyorsun, nereye gidiyorsun?" gibi sorular sorma. Ola ki, o sana nereden gelip nereye gittiğini bildirmek istemez de, sana yalan söyler; sen de onu yalana itmiş olursun.

Kirâmen kâtibin meleklerinden utan! Onların elindeki defteri ancak ve ancak seni kıyâmet günü sevindirecek ve ferahlatacak mallar ile doldur. O defteri tesbîhat ile, Kur'ân tilâveti ile, senin ve halkın hayrına olan sözler ile doldur. Onların mürekkebi senin gözyaşın olsun. Tevhidin ile onların kalemlerini kuvvetlendir. Sonra onlarla birlikte "kapı"nın önüne gel ve Rabbinin katına yalnızca sen gir.

Emellerinizi kısaltın! Ölümü gözünüzün önüne dikin. Bir kardeşinizi gördüğünüzde ona vedâ edin. Ona vedâ selâmı ile selam verin. O kimse tıpkı bu şekilde, evinden çıktığı zaman da ailesiyle gönülden vedâlaşsın; ola ki, ölüm meleği onu çağınr ve onlara dönmek mümkün olmaz. Ola k!, ecel onu yolda karşılar. Bundan dolayı Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: "Sizden hiç kimse vasiyeti başının altında olmadan uyumasın."1 Birinizin üzerinde borç varsa ödemeye de gücü yetiyorsa ödesin. Onu ödemeyi geciktirmesin. Onu daha sonra ödeyip ödeyemeyeceğini bilemez ki!... Borcunu ödemeye gücü yetip de onu ödemeyen nefsine zulmetmiştir. Zirâ Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: "Zengin (gücü yetenin) borcunu ödemeyip uzatması zulümdür"2

Kavim (sûfîler) belâya sabır konusunda direnç gösterirler, sizin gibi sızlanmazlar. Onlardan birisi her gün bir belâya uğrar; bir gün belâ gelmezse: "İlâhî! Bugün ne günah işledim de "belam"ı vermedİn?" diye duâ eder. Belâlar çeşit çeşittir. Bâzısı bedende olur. Bâzısı kalpte olur. Bâzısı halktan gelir. Bâzısı Hâlık'tan gelir çile çekmemiş kimsede hayır yoktur. Belâlar Hakk'ın çengelleridir, Âbidin ve zâhidin dünyâda "himmet"e (ilâhi yardıma) nâil olması dünyâda Hakk'ın ikramları ve âhirette de cennetlerdir. Ârifin dünyâdaki himmeti îmânının bâkî kalması, âhiretteki himmeti ise Allâh'ın ateşinden kurtulmasıdır. Ona kalbinden şöyle denilinceye kadar onun İsteği ve arzusu bitmez: "Ne oluyor! Sâkin ol. Dur! Sende îman sâbittir. Mü'minler îmanlan için senin nûrundan nurlanıyorlar. Ve sen yarın da şefâatçi, sözü makbul biri olacaksın. Halktan pek çoğunun cehennemden kurtuluşuna vesile olacaksın. Şefaatçilerin önderi olan peygamberinin yanında olacaksın. Başka bir şeyle meşgul ol!" İşte bu, sonunda imânın,
mârifetin, selâmetin altma mühürün basılmasıdır, imzâlanmasıdır. Halkın havâssı olan nebilerle, resullerle, sıddıklarla birlikte yürümektir.

Ey münâfık! Nifakla, yapmacık davranışlarla eline ne geçer? Sen izzet ve şerefini düşünüyorsun. Halkın kalbinde yer tutmayı düşünüyorsun. Elinin öpülmesini düşünüyorsun. Sen kendini de, besleyip büyüttüğün kimseleri de, kendine tâbi kıldığın kimseleri de hem dünyâda, hem de âhirette ancak felâkete sürüklersin. Sen riyakârsın, deccalsin, halkın malının üzerine oturan zorbasın. Hoş, senin makbul bir duan olmadığı gibi, sıddıkların kalplerinde de senin bir yerin yok!Allah seni bir ilim üzerine saptırmıştır. Toz toprak kalktığında altındakinin at mı, eşek mi olduğunu göreceksin! Toz toprak kalkınca "ricâm Hakk'ın" (Hak erlerinin) asil atlar üzerinde ve kendinin de topal eşek üzerinde olduğunu göreceksin. Şeytanların ve İblislerin panikçileri seni alıp götürecekler.

Sûfiler, Öyle bir dereceye ulaşırlar ki, orada onlar ne duâ ederler, ne de bir şey isterler. Ne her şeyin iyi gitmesi, ne de zararın defedilmesi gibi bir arzuları olmaz. Onlar ancak kalplerinden gelen bir emir üzerine duâ ederler; bâzan kendileri için bâzan halk için. Dilleri duâ eder, ama onlar yaptıklan duâdan haberleri olmaz.

Allâh'ım! Her hâlimizde sana karşı güzel edeple bizi rızıklandir. "Bize dünyâda da, âhirette de güzellik ver ve cehennem azâhndan bizi koru."3

1 Buhârî, es-Sahîh, "Vasâyâ" hadîs no: 2587.
2 Buhârî, es-Sahîh. "hadis no: 2166;Müslim, es-sahih, "Havale" hadis no:1564
3 Bakara, 2/201.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder